Spankeren
Spankeren
Korte geschiedenis van het dorp Spankeren
De naam ‘Spankeren’ zou betekenen ‘een verhoging in een nat gebied’. Spankeren ligt ongeveer op de grens van de stuwwal en de lager gelegen IJsselvallei. Het plaatsje telt momenteel een duizendtal inwoners. Het is het kleinste dorp van de gemeente Rheden.
Het voornaamste huis van Spankeren is ‘de Geldersche Toren’, oorspronkelijk een middeleeuwse wachtoren van het Graafschap Gelre en sinds 1535 een woontoren. Andere historische locaties zijn o.a. de Petruskerk (12e eeuw), herberg ‘De Luchte’ (16e eeuw) en landgoed ‘De Bockhorst’ (16e eeuw).
In het begin van de 19e eeuw bestond het dorp Spankeren uit een kerk en 23 woningen. Rond 1850 werden de spoorlijn Arnhem-Zutphen en het Apeldoorns Kanaal aangelegd en hierdoor werd de kern van Spankeren in tweeën gesplitst. Vanaf eind 19e eeuw werd er vooral gebouwd aan de Dorpsweg tussen het Apeldoorns Kanaal en de kerk.
Ook na de Tweede Wereldoorlog bleven de ontwikkelingen in Spankeren bescheiden. Aan de noordzijde kwam er enkele nieuwe straten met woningen en in 1950 werd de muziektent gebouwd langs de Kerkweg.
Door de prima transportmogelijkheden (IJssel, kanaal en spoor) had Spankeren in de 20e eeuw relatief veel industrie. Zo was tot 1975 Emailleerfabriek “De Ysel” (de ‘EDY”) een grote werkgever voor de inwoners van Spankeren en Dieren. Door de economische crisis van de laatste jaren zijn er meer bedrijven verdwenen.
Spankerense kerk, Petruskerk
Kerkweg, Spankeren (Rijksmonument)
Het oudste gedeelte van de kerk is de toren, daterend van de elfde eeuw. De toren is een van de oudste gebouwen in de gemeente Rheden. De toren is gebouwd van verschillende formaten tufsteen met rode baksteen bovenin. Het kerkschip is gebouwd van rode baksteen.
De laan voor de Gelderse Toren, de Eikenlaan, loopt kaarsrecht op de kerk aan zodat men vanuit het kasteel vrij uitzicht op de kerk had!
1179 bouw kerk
1364 verbouw/nieuwbouw
1550 afgebrand en herbouwd
1595 een gereformeerde predikant
1629 vernield door Spaanse troepen en herbouwd
1803 brand en herbouw, de kerk kreeg het huidige uiterlijk
1874 bouw van het lijkenhuisje tegen de kerktoren, nu consistoriekamer
1900 Nederlands Hervormde gemeente van Spankeren
1985 Restauratie Kerk en Kosterij (de Puthof) afgerond
heden Petruskerk in Spankeren
Herberg ‘De Luchte’
Zutphensestraatweg 45, Spankeren
Al in de middeleeuwen liep er een weg tussen Arnhem en Zutphen, ongeveer op de
zelfde plaats als waar de weg nu ook ligt.
Sinds 1645 staat op de plaats van de huidige Herberg de Luchte een uitspanning, die eerst Lugt en daarna Logt en uiteindelijk Luchte genoemd werd. De herberg dankte zijn naam aan een lantaarn boven de ingang. In tijden dat er nog geen straatverlichting was, was het licht al van verre te zien en een goede manier om reizigers op de aanwezigheid van een herberg te wijzen. De ingang heeft in de loop der jaren een andere plaats gekregen, maar de lantaarn is nog steeds te zien op de plaats waar ze altijd geweest is.
Het was een goed gekozen plek voor de vestiging van een uitspanning of herberg, gelegen aan de strategische weg van Arnhem naar Zutphen. Omstreeks 1820 werd de grindweg van Dieren naar Zutphen bestraat en omdat veel van het doorgaande verkeer toch al bij De Luchte stopte, was het logisch om ook hier een tolhuis te vestigen.
1563 Herberg ‘de Lugt’
1645 Café de Luchte, het voorhuis
1805 eigendom van baron Van Rhemen
1850 het achterhuis wordt aangebouwd
1894 mevrouw Jacoba Elisabeth baronesse van Rhemen erft het bezit
1922 in het bezit van Albertus Antonius Emperpoll
1935 in het bezit van Johan de Weerd
1948 in het bezit van Dirk Haarbrink
1948 renovatie speeltuin
1963 Restaurant De Luchte, in bezit van Bernard Herman Le Roy,
2002 Herberg De Luchte, eigenaar Fam. Bos
heden Herberg De Luchte, eigenaar Fam. Bos
Het Tolhuis van Spankeren
Tegenover Herberg ‘De Luchte’ (aan het begin van de Torenallee richting Zutphen, tegenover de kruising met de Bockhorstweg).
???? datum bouw Tolhuis Spankeren onbekend
1823 Rijksweg van Dieren naar Zutphen wordt verhard
1829 Tolgaarder (rijksambtenaar) wed. C. Perbal
1875 het rijk verpacht de Tol aan tolpachter G. Eskes
1890 de rijkstollen worden afgeschaft, ook die van
Spankeren?
1930 bewoond door P. Testerink, een zoon van de
laatste pachter. Het huisje was korte tijd een café.
±1935 Het tolhuis wordt afgebroken in verband met de
verbreding van de rijksweg.
‘De Puthof’
Dorpsweg 78, Spankeren (Rijksmonument)
1719 Een ongeveer drie eeuwen oude boerderij en het oudste boerderij-
gebouw van Spankeren.
De hoeve dankt zijn naam aan de aanwezigheid van een 12 meter diepe
put, die vroeger de hele buurt van water voorzag. De put is nu afgedekt
en bevindt zich onder het trottoir (1997).
De Puthof was lange tijd (tot 1995) de kosterij van de Spankerense kerk.
1985 Restauratie kosterij (de Puthof) en kerk afgerond.
heden woonhuis
De oude Pastorie en ‘De Weemhof’
Dorpsweg 73, Spankeren
1655 Bouw van een ‘weem’, een pastorie, op de hoek van de huidige
Dorpsweg en Bockhorstweg, op de plaats waar nu de ‘Weemhof’ staat.
Onder andere dominee Van Lacum (benoemd 1741- † 1783) en zijn
grote gezin hebben er gewoond
1903-1910 dominee Ort heeft als laatste in het oude pand gewoond
1910 De oude witgepleisterde pastorie werd omstreeks 1910 afgebroken.
Op dezelfde plaats werd vervolgens een nieuwe pastorie gebouwd, de
huidige ‘Weemhof’.
1911 Eerste steen van de ‘Weemhof’ werd gelegd door baron Van Rhemen,
de bewoner van de Gelderse Toren.
1973 De ‘Weemhof’ wordt verkocht aan mr. J.G. Wurfbain van de Gelderse
Toren.
Dominee de Jong was de laatste dominee in dit pand.
heden woonhuis
De nieuwe pastorie
1981 gebouwd op korte afstand van de hoek Dorpsweg en Overweg,
dichtbij de kerk.
‘Het Grote Laar’ / ‘Hofstede De Groote Laar’
Bockhorstweg 1, Spankeren
De boerderij ‘Het Grote Laar’ is gelegen aan de Bockhorstweg nr. 1 te Spankeren, schuin tegenover herberg ‘de Luchte’. De boerderij kent een indrukwekkende geschiedenis die zeker teruggaat tot 1300.
‘Laar’ betekent ‘bosweide’of ‘open plek in het bos’ of ook wel ‘bos op een moerassige grond’. De naam van de boerderij wijst op het ontstaan van de boerderij op een open plek in een bosrijke omgeving.
De naam ‘Het Grote Laar’ zou kunnen wijzen op het bestaan van een andere boerderij met de naam ‘Kleine Laar’. Er is echter nooit enig bewijs gevonden dat er een ‘Kleine Laar’ bestaan heeft. De oudste benaming van de boerderij Het Grote Laar was: ‘het Laar’.
Overzicht eigenaren 1300-heden
1300-1603 de Commanderie in Dieren
1603-1612 Anna Noordings
1612-1648 de Commanderie in Dieren
1648-1658 Stadhouder Willem II van Oranje Nassau
1658-???? Frederick Haeck en nazaten
????-1758 Reinirus Canisius Haeck en Joanna Megteld Moliard
1758-???? Johan Reinier Beuckevoort en Maria Lucia Haeck
????-1825 R. Beuckevoort
1825-1861 J.S. Godfried, legerkapitein en A.W. Godfried-Beuckevoort
1861-1869 Weduwe A.W. Godfried-Beuckevoort
1869-1871 F.G.R.H. van Lilaar, oud minister van justitie
1871-1910 P.J. van Voorst Vader, ‘Beleggingsmij. de Bockhorst NV’
2003-heden W.F.J. van Dijke en A. van Dijke-Jellema
bron: “De rijke historie van “Het Grote Laar” te Spankeren 1300-2010: door A.T.G. Elzebroek, 2010.
‘De Burgershoeve’
Bockhorstweg 8, Spankeren (Rijksmonument)
De boerderij is van het hallehuis type. Bij dit type zijn woon-, stal-, werk- en opslagruimten onder één dak gelegen.
16e eeuw kaart met boerderij op dezelfde plaats
1792 herbouw boerderij (na brand). De boerderij is onderdeel van
landgoed De Gelderse Toren
1800 gepacht door Teunis Evert Burgers (als eerste van het geslacht
Burgers), samen met zijn vrouw Maria Klaassen
1905 familie Burgers wordt eigenaar. De naam ‘De Burgershoeve’ is
waarschijnlijk toen ingevoerd.
1967 ‘De Burgershoeve’ wordt rijksmonument
1974-heden Timo Burgers, landbouw-bedrijf (6de generatie Burgers sinds 1800)
en Martine Burgers (dochter), praktijk voor paardenosteopathie
‘De Bockhorst’
Bockhorstweg 16, Spankeren (Rijksmonument)
In de 17e en 18e eeuw was de ‘Bockhorst’ eigendom was van verschillende adelijke geslachten. Men noemde het huis een ‘havezate’: een huis van adelijke heren, die verkiesbaar waren in het Ridderschap van de Veluwezoom, de feitelijke bestuurders van het platteland.
1533 vermelding van de ‘Boichorst’ (de Bockhorst)
1612-1670 in bezit van Daniël van Theuven.
±1613 bouw op het landgoed van een ‘havezate’ en een watermolen
1619 bouw van een boerderij
1624 watermolen afgebrand
1670-1714 jonker Herman van Delen
1714-1769 Willem Jan baron van Dedem
1769-1840 Walrandus Feriet
1840-1865 generaal P.S.R. van Hooff
1865 sloop en herbouw, ongeveer het huidige uiterlijk
1865-1876 E.J.L. Koch
1889-1898 A.J.E. Diemont
1898-1906 J.R.C. Reesink, Instituut Reesink, een jongensinternaat
1906-1910 P.J. van Voorst Vader
1937 ombouw van landhuis tot boerderij
1989 boerderij wordt weer woonhuis/landhuis
1990-1991 restauratie van de Bockhorst en koetshuis
1910-2011 N.V. Land Exploitatie Mij. De Bockhorst door P.J. van Voorst Vader
heden De Bockhorst, ‘een huis voor familie en vrienden’
beheer: N.V. Exploitatiemaatschappij De Bockhorst
Pension ’t Boschhuis
Kanaaldijk ( achter autosloperij De Timp), Spankeren
1900 gebouwd door dhr. Kuiper, timmerman en kuiper
1900-1929 pension
1929 pension wordt in 2 woningen gesplitst
1929-1943 woning 1: familie Bruntink
1929-1960 woning 2: familie Zandbergen
1960 woningen worden gesloopt
Landgoed IJsselsteyn met Villa Kerkwijck (later: Villa IJsselsteyn)
Zutphensestraatweg, Spankeren
Gelegen aan de Zutphensestraatweg (Spankeren), net over het kanaal links, op de plaats die in de volksmond wordt aangeduid met ’t Kraaienbosje. Het landhuis bestaat niet meer.
1846 gebouwd door P.W. Bronkhuyze, het landhuis Kerkwijck
1859 Mevr. G.A. van Herwerden-Soeters
1871 Mr. Th.J. van Outeren
1879 H.Th. Voet
1891 jonkheer W.A.L. Mock
1908 mr. C.E. Havelaar
1919 W. baron van Ittersum (‘Kerkwijck wordt IJsselstyn’)
1923 Baron van Voorst tot Voorst
1942 het landgoed wordt gevorderd door de Duitsers
1944 bewoond door evacués uit Arnhem en inwoners van Spankeren
1945 Canadese leger: kantoor en opslagplaats
1945 Baron en Barones van Voorst tot Voorst
1946 F. Borst
1946 Villa geheel door brand verwoest.
1971 afbraak theehuisje, tuinmanshuis en koetshuis
1978 aankoop terrein door de Gem. Rheden van de erven van Voorst tot Voorst
Café-Restaurant ‘De Sluis’ (ook terras en film/feestzaal)
Zutphensestraatweg, Spankeren
1933 Café-Restaurant ‘De Sluis’, gebouwd door J.A. Reiff
(zijn woonhuis stond ernaast)
1935 H. Lamers, uitbater
19?? R. Wieringa, uitbater
1950-1971 M. Hallie, eigenaar
1971 sluiting van het Café-Restaurant de Sluis
1973 sloop van het pand i.v.m. voorgenomen doortrekking van snelweg A348
(Rijksweg 48)
De Edy, N.V. Emailleerfabriek ‘De IJsel’
Kanaaldijk, Spankeren
1916 oprichting van de Edy door ir. A. Schotsman
1920 eigen perserijj
1929 ovens omgebouwd tot gasovens, een eigen generatorgasfabriek
1936 fabricage geëmailleerde reclameborden
1939 introductie tunneloven door J. Schotsman
beitserij en ontvetterij geheel gemechaniseerd
1941 25-jarig jubilieum; zoon Jan wordt mededirecteur
1941 500 werknemers; 20.000 m2 fabrieksoppervlak
1950 tweede tunneloven
1953 productie van aluminium huishoudelijke artikelen, centrifuges en
wasmachines
1959 geëmailleerde bouwpanelen
1969 verkoop van het bedrijf aan Hagemeier
1974 sluiting van de fabriek; merknaam Edy blijft bestaan
1978 sloop van de fabriek en de schoorstenen van de Edy,
de Edy-periode is definitief voorbij.
Op de plaats van de Edy is nu industrieterrein “Kanaal 1’, met daarop de Edyweg.
Verzinkerij Dieren (vroeger: Verzinkerij Rooverts)
Kanaaldijk 38 en 40, Spankeren
1956-1973 Verzinkerij Rooverts gevestigd aan de Noorderstraat, Dieren
1971 Verzinkerij Rooverts aan de Kanaaldijk, Spankeren, op een deel van het
terrein van de Tudrana-fabriek (gekocht door Rooverts).
1938 - 1996 Tudrana fabriek in Spankeren
2000 overname van het bedrijf
2011 VD-groep met verzinkerijen in Dieren en Dreumel
Spankerense brug (Spankersche brug, Kanaalbrug Spankeren)
Van Kanaalweg/Geitenbergweg in Dieren naar Dorpsweg in Spankeren
1865 draaibrug
1930 ophaalbrug
1940/45 brug 2x verwoest tijdens WOII
1946 brug hersteld?
heden ophaalbrug voor fietsverkeer (kan niet meer open)
Overweg (vroeger: Doodenweg of Doodweg)
Bij begrafenissen in de kerk van Spankeren liep de rouwstoet via de Overweg. Deze werd vroeger dan ook ‘Doodenweg’ of ‘Doodweg’ genoemd. De Doodweg was toen een zandweg met aan beide kanten akkers.
In 1652 werd de kapel van de Hof te Dieren afgebroken en de bewoners van Dieren moesten toen kiezen of men naar de kerk in Spankeren of Ellecom wilde. De meesten kozen toen voor Spankeren en in die tijd ontstond een kerkpad, dat vanaf de hoek Molenweg-Zutphensestraatweg in Dieren naar de kerk in Spankeren leidde. In Dieren zijn nog een restanten van het oude kerkpad te zien.
De rouwstoeten liepen dus via de Zutphensestraatweg en Overweg en niet via het kerkpad.
Het Zwembad ‘Spankeren’
Het zwembad lag langs de IJssel, tussen de derde en vierde krib vanaf het
Apeldoorns kanaal, richting Gelderse Toren.
1932 opening van het zwembad door burgemeester W.TH.C. Zimmerman
1940 sluiting van het zwembad
Locatie Info
Spankeren
auteur: Jos Leeman
- DierenInBeeld.nl -